Toon Gerbrands is officieel niet meer in dienst bij PSV. De algemeen directeur blikt een dag na zijn vertrek nog één keer terug op zijn periode bij de Eindhovenaren. Een periode waarin hij sportief niet alle doelstellingen wist te halen maar financieel de club gezond maakte. Acht bewogen jaren die ook emotioneel waren voor hem en zijn familie.
Acht jaar, drie landstitels, één beker en maar één keer rode cijfers. Een greep van feiten uit de periode van Toon Gerbrands bij PSV. Als de algemeen directeur het moet samenvatten in één woord komt hij met ‘trots.’ Maar in het lijstje ontbreekt één ding.
“Sportief gezien heb ik gefaald. Ik kreeg vanuit de Raad Van Commissarissen de doelstelling gekregen om eens in de twee jaar kampioen te worden. Dat hebben we niet gehaald. Dan zijn er geen excuses en moet je concluderen dat je gefaald hebt. Dat doet pijn”, vertelt Gerbrands die woensdag is benoemd tot ereburger van de stad Eindhoven.De oud-directeur bekijkt het erg zwart-wit maar geeft aan dat het zo werkt in topsport.
Nadat het sportief in de beginjaren onder Gerbrands zeer goed ging was er ook een periode waarin er veel kritiek was op de algemeen directeur. “Dat hoort erbij”, zegt hij nuchter maar toch werd er op een gegeven moment een grens bereikt.“Ik accepteer spandoeken en spreekkoren. Als je daar niet tegen kan moet je niet in deze wereld gaan werken. Maar het duurde toen te lang. Toen heb ik wel in moeten grijpen.
De kritiek heeft ook invloed gehad op zijn gezin. “Mijn kinderen hadden soms de verkeerde achternaam en moesten zich namens mij verdedigen. Maar de prijs van succes kent twee kanten. Ze zijn namelijk ook op plekken gekomen waar bijna niemand komt.”Bij de achterban liepen soms de emoties hoog op maar bij Toon Gerbrands zag je dat niet snel. “Dat betekent niet dat ik ze niet heb”, zegt de directeur al snel wanneer hem dat gevraagd wordt. “Van binnen ben ik heel emotioneel.
Helemaal afscheid nemen doet de algemeen directeur niet. Gerbrands heeft inmiddels twee seizoenkaarten gekocht voor komend seizoen. Of hij dan wel emotioneel gaat reageren? “Dat moet ik nog uitvinden. Ik zal waarschijnlijk wel gaan opstaan en klappen. Maar veel meer ook niet. Mijn vrouw is veel fanatieker. Die juicht en levert commentaar. Gelukkig hebben jullie dat nooit in beeld gebracht.”