Soms is grensoverschrijdend gedrag in de topsport helder: zwaar over de schreef. Maar vaak is het ook een gevoelskwestie, zeggen Raemon Sluiter en Fatima Moreira de Melo
, wat vermoeiend, dacht Fatima Moreira de Melo meer dan eens over de coach Raemon Sluiter. Altijd was haar partner bezig om te kijken of hij Kiki Bertens iets beter kon maken. Zelfs een simpel spelletje na het avondeten kon zomaar ontaarden in bonje. Ook tussen het stel.
Moreira de Melo: “Bij ons was er niet eens discussie ontstaan. Wij kregen gewoon een schema gemaild, of het hing naast de lift. Succes ermee. Grappig hoe anders die dynamiek is. Bij een individuele sport kun je veel meer maatwerk leveren.”Beeld David S. Bustamante/Soccrates/Getty ImagesWe zitten aan de keukentafel bij Sluiter en Moreira de Melo in Hillegersberg, Rotterdam. Het stel, samen sinds 2007, bekijkt de sport vanuit verschillende perspectieven.
Zo had Sluiter beter een teamspeler kunnen zijn en Moreira de Melo was juist beter tot haar recht gekomen in een individuele sport, concludeerden de twee al eerder. “Ik ben iets volgzamer,” zegt Sluiter. Moreira de Melo: “En ik ben best antiautoritair.”Wel zijn ze het erover eens dat het een lastige kwestie is voor topsportcoaches. “De definitie grensoverschrijdend is nog niet duidelijk gevormd,” zegt Moreira de Melo. “We moeten herijken wat wel en niet kan.
Veel draait om communicatie, vinden ze. Sluiter haalt de in opspraak geraakte en ontslagen hockeybondscoach Annan aan. “Stel dat zij in de eerste bespreking voor de hele groep heeft gezegd: ik heb soms een onconventionele manier om je te raken, en dat kan hard overkomen. Dan is het alweer een iets ander verhaal, zeker als je dan iemand in de staf hebt bij wie je wél terechtkan.
Onder Maurits Hendriks werd het een speerpunt voor NOC*NSF: bij de mondiale top 10 op de Olympische Spelen horen. Sluiter heeft een interessante vraag voor André Cats, Hendriks’ opvolger.