Nog één wedstrijd winnen en dan is het voetbal eindelijk echt weer thuis in Engeland.
Dat nummer, altijd weer dat nummer. Toen de makers het schreven in opdracht van de Engelse voetbalbond, voor het EK 1996 in eigen land, wilden zij geen nationalistisch juichnummer produceren. Liever bezongen ze de gewone voetbalfan. De hoop, de hunkering. Zo’n supporter die tegen beter weten in blijft hopen dat hij op een dag dronken van geluk zal zijn.
Wij hebben dit nieuws samengevat zodat u het snel kunt lezen. Bent u geïnteresseerd in het nieuws, dan kunt u hier de volledige tekst lezen. Lees verder: