Na jaren knokken voor erkenning krijgen beide slachtoffers van kindermishandeling nu een schadevergoeding.
Vier jaar lang deden ze er alles aan om hun recht te halen na een jeugd vol geweld. Een hele reeks instanties bestookten ze met e-mails, telefoontjes en klachten. Onder meer het Centrum voor Jeugd en Gezin, de politie, maar vooral Jeugdbescherming west in Den Haag. Later benaderden ze ook de Nationale Ombudsman, Tweede Kamerleden en verschillende media.
En toch ontkent niemand dat het veel vaker misgaat bij de bescherming van kinderen tegen huiselijk geweld. Jeugdbescherming west spreekt in een toelichting tegenover de NOS van langduriger 'systeemfalen'. Desondanks is het dus voor het eerst dat jonge slachtoffers hiertegen met succes in opstand zijn gekomen. Waar komt de strijdlust van deze twee twintigers vandaan?"Het lichamelijke en psychische geweld binnen ons gezin heeft een verwoestende impact gehad", legt Amber uit.
Amber: "Ja, ze hebben echt gruwelijk gefaald. Dit mag gewoon nooit meer gebeuren. We doen dit ook voor andere gedupeerden van de misstanden in de jeugdzorg. En ons rebelse karakter speelt waarschijnlijk ook een rol."Met de gevolgen van de mishandelingen worstelen de zussen nog dagelijks. Op hun 20ste gingen ze naar een psycholoog en die constateerde onder andere een complexe posttraumatische stress-stoornis , depressie, angststoornissen en persoonlijkheidsproblematiek.
Doorslaggevend was het besluit om hun grote geheim uiteindelijk te delen met een mentor en een maatschappelijk werker op school. Die hielpen hen onder meer aan huisvesting, waardoor ze hun ouderlijk huis konden ontvluchten. Met geld van het Schadefonds Geweldsmisdrijven konden ze meubels en andere spullen kopen.