Vanavond speelt Roger Federer zijn laatste tenniswedstrijd als prof. Zijn spel werd als ‘poëzie in beweging’ omschreven LaverCup2022
“Roger Federer was 15 en ik 23 toen we tijdens een Satellite-toernooi, dat is het laagste profniveau, in Zwitserland in de eerste ronde tegenover elkaar stonden. We speelden op een achterafbaantje in een koude tennishal. Roger was echt nog een puber, met vlashaar. In gedachten was ik al bij de volgende partij, ervan overtuigd dat ik deze wedstrijd niet ging verliezen.
“Het is zeker niet mijn beste overwinning geweest, wel de meest memorabele uiteraard. Nu is mijn zege op Federer vooral een geinig verhaal. Als ik er met zakelijke klanten of kennissen over praat, merk je dat ze het interessant vinden. Sommige vrienden maken er bovendien goede sier mee.”Sjeng Schalken speelde van de Nederlandse tennissers het vaakst tegen Federer , hij verloor vijf keer.
“Toch ben ik een van de weinige spelers geweest die ooit van hem hebben gewonnen. Dat was in 2002 in Rosmalen. Ik speelde op de top van mijn kunnen en Roger had er niet zoveel zin in. Dan kan zoiets gebeuren. Maar een jaar later stonden we opnieuw tegenover elkaar in het Gelredome, waar de Davis Cup-ontmoeting was met Zwitserland. Ik haalde een hoog niveau, maar wist geen enkele set te pakken. Toen knakte er iets in mij.
“Hij is voor mij de meest bijzondere sporter die ik heb meegemaakt. Martin Simek, de oude tenniscoach, zei eens: ‘Als je niet kunt strelen, dan kun je ook niet slaan’. Federer streelde de ballen. Neem alleen al zijn backhand-smash: zo mooi, zo elegant. Voor fotografen was hij een lust voor het oog. Op Wimbledon kwam de schoonheid van zijn spel het beste tot uiting, vind ik. Daar werd hij als het ware opgetild en veranderde hij in een balletdanser op gras.
“Zich kwetsbaar durven opstellen is zijn grote kracht. Zelfs in de succesvolste periode deelde Federer zijn twijfel, angst en onzekerheid. Hij gaf toe dat ook hij bang was om in de eerste ronde te verliezen, dat hij buikpijn van de spanning had. “Omdat ik al was gestopt met het ‘punten spelen’, moest ik meestal in een bepaalde hoek gaan staan als Federer ging serveren. Dat werkte prima. Federer voelde zich lekker en vertrouwde mij, heb ik weleens gehoord van zijn oud-coach. Ook buiten de baan konden we gezellig babbelen. Meestal kwam hij in december, in voorbereiding op de Australian Open, en eind februari, vlak voor Indian Wells, naar Dubai om te trainen. Dat ging er heel vriendschappelijk aan toe.