Duizenden vrouwen werden tussen 1563 en 1736 vervolgd omdat ze verdacht werden van hekserij. De Schotse premier biedt daar nu excuses voor aan.
"De verdachtmakingen kwamen vaak voort uit ruzies", legt historica Louise Yeoman uit. Ze heeft zich tot in detail verdiept in deze periode van de Schotse geschiedenis en presenteert de BBC-podcast."Bijvoorbeeld: twee mensen hebben een conflict, de een verdenkt de ander van het stelen van melk. De ander ontkent en roept: 'Zoek het uit, ik hoop dat je koe zijn poten breekt'. En vlak daarna breekt toevallig een van de koeien zijn poot.
Werd de beschuldiging van buren serieus genomen, dan volgde een proces waarbij meer bewijs verzameld werd. Als ook andere dorpelingen verdenkingen hadden, kon er een rechtszaak worden aangespannen."Het verhoor ging veelal gepaard met martelprocedures", zegt Yeoman."Vrouwen werden kaalgeschoren en moesten naakt lichamelijk onderzoek ondergaan. Er werd met een lange naald in het lichaam geprikt op zoek naar de markering van de duivel. Een andere methode was slaaponthouding.
Een andere factor was de Schotse koning James VI. Hij had een buitengewone hekel aan heksen, omdat hij dacht dat ze tegen hem samenspanden, bijvoorbeeld door stormen op te roepen om zijn schepen te laten zinken."Hij was er zo door geobsedeerd dat hij zelfs een boek schreef over heksen en demonen, hoe je ze kon herkennen," zegt Mitchell.
Een van de bekendste vrouwen is de 60-jarige Lilias Adie uit het kustplaatsje Torryburn in Fife. Zij werd door haar buren beschuldigd van tovenarij, zegt Mitchell."Voor zover we weten, is zij de enige 'heks' die een graf heeft gekregen. Meestal werden de vrouwen tot as verbrand, zodat er niks meer te begraven viel. Maar Lilias Adie overleed al in de gevangenis.